Κίνδυνοι κατά την πεζοπορία

See it in English by clicking the English Flag

Πεζοπορία μόνος

Ένας από τους πιο βασικούς κανόνες στην πεζοπορία είναι ότι ποτέ δεν πρέπει να περπατάτε μόνοι. Εντούτοις πολλοί επιλέγουν να πεζοπορούν μόνοι τους καθώς αυτό τους δίνει την ελευθερία να πάνε όπου θέλουν και δεν είναι απαραίτητο να προσαρμοστούν στις επιθυμίες των άλλων. Άλλοι απολαμβάνουν τη μοναξιά.

Όμως υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα κάνοντας πεζοπορία με ομάδα.

Η διαδρομή είναι πολύ ασφαλέστερη αφού εάν συμβεί κάτι οι υπόλοιποι θα μπορούν να σας βοηθήσουν. Έστω και 3 ατόμων ομάδα είναι ασφαλής λύση. Σε περίπτωση ατυχήματος ο ένας μπορεί να μείνει με το θύμα ενώ ο άλλος θα πάει να φέρει βοήθεια.

Τέλος η πεζοπορία με μια ομάδα σας δίνει την δυνατότητα να γνωρίσετε νέους ανθρώπους και να διευρύνεται τον κύκλο σας.

Αν παρόλα αυτά επιθυμείτε να ξεκινήσετε την πεζοπορία μόνοι σας πρέπει να κάνετε τις καλύτερες δυνατές προετοιμασίες. Η τήρηση των κανόνων ασφαλείας αλλά και η γνώση της διαδρομής που θα περπατήσετε εκ των πρότερων δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να είστε ασφαλείς.

Ενημερώστε κάποιον δικό σας άνθρωπο φίλο ή συγγενή για το σχέδιο σας. Δώστε τους ένα αντίγραφο του χάρτη της διαδρομής που θα διανύσετε. Εάν δεν έχετε κανένα φίλο ή συγγενή ενημερώστε τις τοπικές αρχές. Κατά την διάρκεια της διαδρομής καλό θα είναι ανά τακτά χρονικά διαστήματα να ενημερώνετε τους δικούς σας ανθρώπους για την θέση που βρίσκεστε μέσω κινητού τηλεφώνου. Δείτε πχ εδώ:

http://www.efsyn.gr/arthro/nekros-o-agnooymenos-foititis-stin-kalymno

Πολλές από τις διαδρομές μας είναι κοντά (πχ Γράμματα) κι άλλες δίπλα (πχ Κατακέφαλος) στη θάλασσα  και μερικές με μη αμελητέες υψομετρικές διαφορές (αν και το μέγιστο υψόμετρο στη Σύρο είναι τα 420μ!). Όμως σχεδόν  στο σύνολό τους (εκτός των ρεμάτων) είναι χωρίς σκιά και με πολύ ζεστό καιρό το καλοκαίρι η πεζοπορία γίνεται επίπονη και ίσως και επικίνδυνη να υποστούμε ηλίαση ή θερμοπληξία !

Το μότο μας είναι: «Δεν υπερεκτιμούμε τις δυνάμεις μας»

Ζώα

Στην Σύρο οι εκδρομείς δεν κινδυνεύουν από άγρια ζώα. Ο πιο συνηθισμένος κίνδυνος προέρχεται από σκυλιά με επιθετικές διαθέσεις που μπορεί να βρεθούν στο δρόμο σας. Σε αυτή την περίπτωση:

1. Αν τρέχατε, σταματήστε. Το τρέξιμο ενισχύει την επιθετική συμπεριφορά του ζώου.

2. Αποφύγετε τις ξαφνικές και απότομες κινήσεις.

3. Μη κοιτάτε το σκυλί κατευθείαν στα μάτια. Ο σκύλος μπορεί να το εκλάβει σαν πρόκληση.

4. Αν το σκυλί ορμήσει εναντίον σας, μείνετε ακίνητοι ή Απομακρυνθείτε αργά με σταθερό βήμα και φωνάξτε του δυνατά «Κάτω!» μερικές φορές. Πολλά σκυλιά γνωρίζουν την εντολή αυτή και πάντα υπάρχει η πιθανότητα να υπακούσει στην εντολή σας και να σταματήσει. Μη σηκώσετε τα χέρια σε αμυντική στάση, γιατί αυτή η κίνηση μπορεί να εξαγριώσει το σκυλί.

5. Να έχετε πάντα μαζί σας ένα χοντρό ραβδί. Προσπαθήστε να απομακρύνετε το ζώο με το ραβδί, στην ανάγκη χτυπήστε το, χωρίς να το τραυματίσετε ή να το σκοτώσετε. Προσέξτε να μη χάσετε την ισορροπία σας και πέσετε, γιατί τότε είστε περισσότερο ευάλωτοι.

6. Μη πλησιάζετε σκυλί που τρώει ή θηλάζει .

Φίδια

Το να φοράμε μακριά παντελόνια με μπότες και μάλλινες υψηλές κάλτσες και αν είναι δυνατόν και γκέτες είναι ένας τρόπος να προφυλαχθούμε (εξ’ άλλου με τις μάλλινες κάλτσες , το καλοκαίρι, κατά την πεζοπορία δεν ιδρώνουν τα πόδια). Επίσης  οι γκέτες εκτός από λάσπες προστατεύουν αποτελεσματικά από φίδια, αγκάθια, τσουκνίδες και η Σύρος έχει απ’ όλα αυτά σε συγκεκριμένα μονοπάτια!

Σαν πεζοπόροι ΔΕΝ σκοτώνουμε ποτέ τα φίδια αλλά τα αφήνουμε να προσπεράσουν (κι αυτά φοβούνται , όπως εμείς).

Οι οχιές είναι εύκολο να αναγνωριστούν από τα φουσκωμένα «μάγουλα», εξαιτίας των αδένων με δηλητήριο, που δίνουν στο κεφάλι ένα έντονο τριγωνικό σχήμα και από τη χαρακτηριστική γραμμή ζιγκ-ζαγκ στην πλάτη. Να ξέρετε πώς ότι για κάθε φίδι που σκοτώνετε , γεμίζει ανεξέλεγκτα η περιοχή με τρωκτικά!! Ακόμη και η οχιά προτιμάει να “φύγει” όταν συναντήσει τον άνθρωπο! Επιτίθεται μόνο όταν νιώσει ότι απειλείται. Η οχιά βέβαια είναι το πιο δηλητηριώδες φίδι της ελληνικής υπαίθρου!

«Σε περίπτωση που κάποια οχιά σάς δαγκώσει, επισκεφτείτε την κοντινότερη νοσηλευτική μονάδα, αφού πρώτα δέσετε το σημείο όχι πολύ σφιχτά, λίγο πάνω από το τραύμα. Ο αντιοφικός ορός πρέπει να χορηγείται μόνο από γιατρό και μόνο στην περίπτωση που το δάγκωμα προέρχεται από οχιά και όχι κάποιο άλλο φίδι. Αυτό το καταλαβαίνετε από το σχήμα της πληγής. Στα σετ Πρώτων Βοηθειών μας έχουμε ειδική τρόμπα!

Το ΕΚΑΒ , αν σας τσιμπήσει, συνιστά τα εξής:

• Όχι περπάτημα.
• Καθησυχασμός του θύματος.
• Αφαίρεση κοσμημάτων και στενών ρούχων (π.χ. κάλτσα), πριν αρχίσει το οίδημα.
• Ακινητοποίηση του άκρου (όπου συνέβη το δάγκωμα) σε θέση χαμηλότερη από το ύψος της καρδιάς.
• Καθαρισμός της πληγής με νερό και σαπούνι.
• Όχι πάγος στο τραύμα.
• Όχι ίσχαιμος περίδεση. Η σύσταση να δένουμε σφιχτά με έναν επίδεσμο ή ύφασμα το μέλος πιο ψηλά από το σημείο της πληγής, για να εμποδίσουμε τη διάχυση του δηλητηρίου, είναι λανθασμένη.

Η αναγνώριση μπορεί να γίνει και από το ίδιο το δάγκωμα: Αν σε αυτό φαίνονται απλά σειρές δοντιών, το φίδι μάλλον δεν είναι δηλητηριώδες. Αν στο δάγκωμα ξεχωρίζουν 2 μεγάλα τσιμπήματα, είτε ως μέρος σειράς δοντιών είτε μόνα τους, το φίδι (και κατά συνέπεια το δάγκωμα) πρέπει να αντιμετωπιστεί ως δηλητηριώδες. Δηλαδή αν δύο έντονα αποτυπώματα δοντιού, τότε πρόκειται σίγουρα για οχιά και πρέπει να λάβετε εγκαίρως τα μέτρα σας, καθώς το δηλητήριο χρειάζεται (σε υγιή οργανισμό) τέσσερις με έξι ώρες για να αποβεί θανατηφόρο».

• Η χάραξη με ξυραφάκι στην πληγή για να φύγει το δηλητήριο δεν ενδείκνυται καθώς μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα δηλαδή να εισχωρήσει περισσότερο δηλητήριο στο αίμα.
• Επίσης, το ρούφηγμα του δηλητηρίου από το στόμα πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή εφ’ όσον δεν υπάρχουν πληγές στο στόμα του ατόμου που θα προσπαθήσει να απομακρύνει το δηλητήριο.

Αν (και μόνο αν) η ιατρική βοήθεια θα αργήσει περισσότερο από μία ώρα, κάντε μια τομή με μήκος περίπου μισό εκατοστό και βάθος περίπου 2 με 3 χιλιοστά πάνω σε κάθε τρύπημα από τα 2 μεγάλα δόντια και ξαναχρησιμοποιείστε την αντλία δηλητηρίου πάνω στις τομές 3 με 4 φορές. Η μέθοδος αυτή αφαιρεί περίπου το 30% του δηλητηρίου. Έχουμε σ’ αμφότερα τα φαρμακεία μας τέτοια αντλία  (αν και δεν υιοθετείτε απ’ όλους τους γιατρούς!)

Σε περίπτωση που προσπαθήσετε να σκοτώσετε ένα φίδι σίγουρα θα γίνει επιθετικό. Αφού θα νιώσει απειλή και πολύ πιθανό να σας δαγκώσει. Μεγάλο ποσοστό των δηλητηριωδών δηγμάτων είναι αποτέλεσμα περιστατικών όπου κάποιος προσπάθησε να σκοτώσει το φίδι.

Μερικά ενδεικτικά σημεία κρυψώνες για τα φίδια είναι:

• Πυκνή βλάστηση. Αυτός είναι ο λόγος που καθαρίζουμε τα μονοπάτια μας από ψηλά και πυκνά χόρτα και κλαδεύουμε τους θάμνους
• Προσοχή επίσης όταν ξεκουραζόμαστε για καφέ κοντά σε πεζούλια με ξερολιθιά
• Κοντά σε πηγάδια ή σημεία με υγρασία.
• Σημεία κάτω από μεγάλες πέτρες.
• Σε σωρούς σκουπιδιών και άχρηστων υλικών
• Στο δρόμο να ”λιάζονται”!

Ένα ωραίο άρθρο  Εδώ:

Αναγνωρίστε την οχιά

Δείτε το άρθρο Εδώ:

Τα βασικότερα είδη φιδιών στην Ελλάδα: Επικινδυνότητα – Αντιμετώπιση τσιμπήματος

Δείτε το άρθρο εδώ:

http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2017/06/blog-post_9349.html

Έντομα

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το τσίμπημά τους προκαλεί μόνο ενόχληση και δυσφορία. Εάν όμως, έπειτα από κάποιο τσίμπημα μέλισσας, σφήκας, μπούμπουρα, μυρμηγκιού, τσιμπουριού κ.ά. παρουσιαστούν συμπτώματα όπως έντονος τοπικός πόνος, κοκκινίλα, πρήξιμο και φαγούρα, τότε:

• Αφαιρέστε το κεντρί, αν σας έχει τσιμπήσει μέλισσα ή σφήκα.

• Καθαρίστε το σημείο του τσιμπήματος με νερό και σαπούνι.

• Χρησιμοποιήστε αμμωνία από το πρόχειρο φαρμακείο.

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στην περίπτωση που συμβεί αλλεργικό σοκ. Τα συμπτώματά του είναι:

1. Εκτεταμένο πρήξιμο στο σώμα, στο πρόσωπο, στα χείλη, στη γλώσσα ή στην αναπνευστική οδό (κίνδυνος ασφυξίας).

2. Ζαλάδα και αίσθηση αδυναμίας

3. Δυσκολία αναπνοής

4. Δυσκολία κατάποσης

Η αλλεργική κρίση αντιμετωπίζεται με χορήγηση ένεσης επινεφρίνης (αδρεναλίνης) ή άλλων αντισταμινικών φαρμάκων. Υπάρχουν έτοιμες τέτοιες ενέσεις μιας δόσης. Η ένεση πρέπει να γίνεται υποδορίως, συνήθως στο μπροστινό μέρος του μηρού. Σε μερικές περιπτώσεις ίσως χρειαστούν περισσότερες από μία δόσεις.Προληπτικά μέτρα

• Μην αφήνετε εκτεθειμένα φαγητά ή ποτά.

• Μη φοράτε δυνατά αρώματα ή κολόνιες.

• Μην αφήνετε εκτεθειμένα τα χέρια και τα πόδια σας.

• Αν υπάρχει αλλεργικό ιστορικό, τότε το πρόχειρο φαρμακείο σας θα πρέπει να είναι κατάλληλα εξοπλισμένο, κατόπιν συμβουλής του γιατρού.

• Μην προσπαθείτε να διώξετε με απότομες κινήσεις μέλισσες και σφήκες. Τα έντομα τρομοκρατούνται και θα σας τσιμπήσουν σίγουρα. Απομακρύνετε τα με πολύ απαλές και επίμονες κινήσεις.

ΜΕΛΙΣΣΕΣ- ΣΦΗΚΕΣ

• Αφαιρούμε πάντα με τσιμπιδάκι το κεντρί. Προσοχή να μη σπάσουμε το κεντρί αν το τραβήξουμε αντίθετα( συνήθως έχει εισχωρήσει πλαγίως ) Δεν προσπαθούμε να το απομακρύνουμε ζουλώντας το σημείο με τα νύχια καθώς υπάρχει κίνδυνος να εισχωρήσει πιο βαθιά στο δέρμα.
• Ο πάγος και οι κρύες κομπρέσες καθώς και τα ειδικά τζελ βοηθούν και σε αυτή την περίπτωση ενώ η χρήση αντιισταμινικού χαπιού μειώνει τα συμπτώματα.
• Τα υπερευαίσθητα άτομα μπορούν να παρουσιάσουν αναφυλακτικές αντιδράσεις που εκδηλώνονται με υπόταση, έντονη εφίδρωση, δυσκολία στην αναπνοή και μελάνιασμα. Αυτά τα άτομα θα πρέπει να φέρουν μαζί τους τις ειδικές ενέσεις αδρεναλίνης. Επίσης, καλό θα ήταν να φορούν κάποια σήμανση – στο χέρι, στο λαιμό- που να αναφέρει την ευαισθησία τους σε περίπτωση που χάσουν τις αισθήσεις τους.
• ΠΡΟΣΟΧΗ…Στην περιοχή προς ”Γράμματα” και στην περιοχή ”Τέμπη” = όρος Τράχηλας , βλέπε την παρακάτω φωτογραφία , όπου ‘’βγάζω λόγο’’ για το ότι η περιοχή το καλοκαίρι έχει σμήνη από κόκκινες σφήκες. Τις έχουμε συναντήσει μόλις αφήνουμε την άσφαλτο μέχρι τη γεώτρηση που φαίνεται στη φωτογραφία και το λατομείο . Οι κόκκινες σφήκες αν τσιμπήσουν πονάς. Θα τσιμπήσουν όμως αν τρέξεις απότομα. Αν πας με το πάσο σου, σαν να μη συμβαίνει τίποτε, τότε απλά ζουζουνίζουν πέριξ της κεφαλής σου αλλά δεν τσιμπάνε !! Να πούμε ότι ο φθινόπωρο με τις πρώτες βροχές ψοφάνε ΟΛΕΣ , εκτός απ’ τη βασίλισσα και μερικές άλλες για αναπαραγωγή την επόμενη χρονιά (έτσι μου ειπώθηκε!).
• 

Σκορπιοί ξηράς.

Εκκρίνουν τοξίνες που προκαλούν ισχυρό πόνο και αλλεργικές αντιδράσεις. Το τσίμπημα του σκορπιού είναι πολύ επώδυνο αλλά ευτυχώς δεν οδηγεί σε επικίνδυνες καταστάσεις. Προκαλεί ερεθισμό του δέρματος και αντιμετωπίζεται με καλό πλύσιμο του δήγματος και γενικά με παρόμοιο τρόπο όπως και ένα τσίμπημα από μια σφήκα

Πώς αντιμετωπίζεται ένα τσίμπημα φιδιού σε σκυλί;

Στις πεζοπορίες στη Σύρο πολλοί φέρνουν μαζί τους το σκυλί τους .Θα πρέπει στις εξόδους μας οι κάτοχοι σκύλων να κουβαλάμε πάντα μαζί μας ένεση κορτιζόνης (solucortef των 500) και μόλις αντιληφθούμε ότι το σκυλί μας έχει τσιμπηθεί από φίδι την κάνουμε αμέσως. Στη συνέχεια και όσο πιο γρήγορα γίνεται πρέπει να επισκεφτούμε κτηνίατρο γιατί δεν ξέρουμε τι είδους φίδι τσίμπησε το σκυλί και τι είδους αντιμετώπιση χρειάζεται. Όπως ξέρουμε όλοι, υπάρχουν φίδια που δεν είναι δηλητηριώδη και το τσίμπημα τους απλά προκαλεί τοπικό πρήξιμο και πόνο αλλά υπάρχουν και φίδια (όπως η οχιά) που το τσίμπημα τους είναι θανατηφόρο. Επειδή από μόνοι μας δεν μπορούμε να διαγνώσουμε τι είδους φίδι έχει τσιμπήσει το σκυλί μας (εκτός και αν το δούμε) καλό είναι να επισκεπτόμαστε αμέσως κτηνίατρο, ώστε να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες ανάλογα με την περίπτωση